Nieuw jaar, nieuwe kansen!

Droombeelden

De veehouderij staat onder grote politieke en maatschappelijke druk. Dat was afgelopen jaar duidelijk voelbaar en zal dit jaar, ook in onze sector, niet minder zijn. De landbouw wordt gestuurd op basis van ideologie en vergezichten. Hoewel het papier gewillig is om deze droombeelden te vangen, kan je daar als consument nog steeds niet van eten. Gelukkig kom ik iedere dag gedreven ondernemers tegen die, los van deze druk, op een professionele wijze met hun vak bezig zijn. Altijd luisterend naar de omgeving en op zoek naar oplossingen en innovaties om het nog beter te doen. Deze ondernemers, onze leden, leveren daarmee een belangrijke bijdrage aan een duurzame voedselproductie.

Kloof

Met het sturen op ideologische droombeelden, zonder rekenschap te geven aan de noodzaak van voldoende, kwalitatief goed en betaalbaar voedsel, is er een grote kloof ontstaan tussen praktijk en beleid. Droombeelden die zullen leiden tot hoge voedselprijzen terwijl er nu al lange rijen bij de Voedselbank staan omdat mensen gewoonweg niet rondkomen. Ideologische plannen die door de snelheid waarop ze gerealiseerd moeten worden het verdienvermogen van de ondernemers onderuithaalt. Laten we ons in 2023 als doel stellen om deze kloof op zijn minst te versmallen. Dat doen we dan wel op basis van een dialoog én inhoudelijke argumenten in plaats van het huidige eenrichtingsbeleid.

Geen chocola van te maken

De minister heeft aangekondigd dat hij in het eerste kwartaal van 2023 een landbouwakkoord wil sluiten. De ingrediënten voor dit landbouwakkoord zijn door de politiek al eenzijdig vastgelegd. Neem de aangekondigde regelgeving van het afgelopen jaar; de geboden en verboden uit het nieuwe Europees landbouwbeleid, de gevolgen van de Nitraatrichtlijn en de Kaderrichtlijn Water, de gekozen oplossing voor de stikstofcrisis en de grote schaarste aan ruimte. Al zou je willen dan kan je van deze ingrediënten geen chocola maken, laat staan een landbouwakkoord. Ik vind dat de sector zich dan ook niet in allerlei bochten moet wringen om de eenzijdig opgelegde richting te bekrachtigen. Laten we het gesprek aangaan en op basis van inhoud tot afspraken komen. Daarbij niet de droombeelden als uitgangspunt te nemen maar de realiteit onder ogen te zien.

Om de dialoog te voeden zullen wij als Vee&Logistiek Nederland de handschoen oppakken. Ik merk dat er te vaak onduidelijkheid bestaat over het werk wat wij doen, waarom we het doen en hoe we het doen. Onze RESPECT-campagne is bedoeld om mensen een inkijk te geven in ons werk. Daar gaan we mee door. Voor de beleidsmakers en de politiek kunnen we best een stap verder gaan. In december hebben we een aantal mensen uitgenodigd om inzicht te geven waarom de export van levend vee een belangrijk onderdeel is in het op orde brengen van de voedselvoorziening in derde landen. Wat voor ons als handelaren, verzamelcentra, exporteurs en transporteurs een vanzelfsprekendheid is, is niet voor iedereen. Ik stel mijzelf tot doel om ieder kwartaal minimaal één onderwerp op te pakken en de beleidsmakers uit te nodigen voor een dialoog over ons werk.

Scheidsrechter

Daarmee zullen de ideologische veren van politieke partijen niet anders kleuren. Integendeel. De Partij voor de Dieren zullen wij niet overtuigen van het belang van een gezond stukje vlees op het bord van de consument. Tjeerd de Groot zullen wij niet tot andere inzichten brengen dan de door hem gewenste halvering van de veestapel. Maar door het aangaan van de dialoog met de mensen op het ministerie en bij de uitvoerende diensten reken ik op meer begrip. Het niet eenzijdig volgen van politieke droombeelden maar een ambtelijke organisatie die als een soort onafhankelijk scheidsrechter durft te zeggen dat de sector haar verantwoordelijkheid neemt. Dat politieke voorstellen soms niet verstandig zijn omdat het juist de sector is die hier al mee aan de slag is. Een onafhankelijk scheidsrechter die durft te zeggen en nu is het even genoeg.