Veeman • Vakman
Als vakman werkzaam in de veelogistieke sector is het vaak opboksen tegen een negatief beeld. Ik hoor te vaak dat mensen op een verjaardag of een feestje niet durven zeggen dat ze veehandelaar zijn of werkzaam in de veelogistieke sector. Ze hebben geen zin in oeverloze discussies of morele verontwaardiging over het ‘leed’ dat men dieren aandoet. Laat staan de maat te laten nemen door mensen die bij wijze van spreken nog nooit een koe of een varken van dichtbij hebben gezien of überhaupt met dieren hebben gewerkt. Begrijpelijk, maar het is een gemiste kans. Juist het gesprek met burgers aangaan en uitleggen wat onze rol in de voedselketen is, draagt bij aan begrip en respect.
Als wij vanuit de veelogistieke sector ons verhaal niet vertellen, dan horen mensen alleen het verhaal van de tegenstanders, mensen met een andere agenda of NGO’s. We zien het met regelmaat. Recent was het Varkens in Nood. Zij spreken over een ‘helse zomer’ en ‘wéér oververhitte varkens op transport’. Een uiterst pretentieus artikel waar de burger gewoon misleid wordt. Logisch, want Varkens in Nood heeft als missie een toekomst waarin plantaardige voeding de norm is, eventueel aangevuld met kleine porties kweekvlees. Als het aan deze club ligt, is er voor de (intensieve) veehouderij geen toekomst.
Om deze missie te bereiken, is Varkens in Nood al jaren voorstander van aanscherping van de maximumtemperatuur voor diertransporten. Zij heeft vorig jaar de minister gevraagd om de transporten te verbieden op dagen dat het warmer is dan 30 graden. Ze doen de burger geloven dat de transporten ‘gewoon’ tot 35 graden plaatsvinden. Dat de sector zelf concrete maatregelen heeft vastgelegd in een hitteprotocol wordt niet verteld. Dit hitteprotocol treedt vanaf 27 graden in werking. Vanaf dat moment worden transporten ’s nachts of in de vroege ochtend gepland, gaat de beladingsgraad naar beneden en worden er aanvullende maatregelen genomen om hittestress zoveel mogelijk te voorkomen. Het liefst zouden de sectorpartijen nog een extra stap zetten, maar het lukt nog niet om concrete afspraken met de NVWA te maken om eerder te starten met de keuringstaken. De sector is dus veel verder dan Varkens in Nood doet voorkomen. Overigens geen reden om de maximumtemperatuur dan maar te verlagen. Dit is een eerste stap voor Varkens in Nood. Nu is de wens 30 graden en stapsgewijs zullen ze aan allerlei knoppen draaien. Mijn oproep is om het vakmanschap van onze leden te laten gelden.
Het komt regelmatig voor dat mensen werkzaam in de veelogistieke sector onderweg of thuis worden getreiterd, geïntimideerd of erger. Onze vakmensen hebben brede schouders, maar dit gedrag is niet normaal. Grenzen zijn vaag en daardoor gevaarlijk. Wanneer gaat treiterij over in intimidatie? Wanneer is het activisme of zelfs extremisme? Waar je zou rekenen op steun van de overheid, staan we voorlopig nog met lege handen. De overheid moet steeds vaker gegevens in het kader van de WOO openbaar maken. Omdat mensen vaak wonen waar zij werken, worden niet alleen bedrijfsgegevens gepubliceerd, ook privégegevens. Dat gaat eenvoudig en draagt niet bij aan de veiligheid van deze mensen en hun gezinnen. Hoewel het delen van privégegevens voor intimidatie en bedreiging (doxing) strafbaar is, zullen er weinig mensen zijn die aangifte doen. Je wilt nou eenmaal niet met je kop boven het maaiveld uitsteken want dan weet je zeker dat je ‘ongewild’ bezoek krijgt.
Het normaliseren van dit soort gedrag mag niet. Ik hoop dat de nieuwe minister van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur samen met andere departementen en instituties dit hoog op de agenda zal zetten. Laat vakmensen hun werk naar eer en geweten doen. Daar waar het fout gaat, mogen ze daarop aangesproken worden. Maar laten we alles doen om te voorkomen dat vakmensen als aangeschoten wild hun werk moeten doen.