Met het verschijnen van deze column liggen de Tweede Kamerverkiezingen achter ons, daalt het stof weer neer, de gouden bergen verdwijnen in de mist en blijft de werkelijkheid waarschijnlijk wel zoals hij was: weerbarstig.
Na weken van debatten, beloftes en politieke profilering is de verkiezingskoorts weer gezakt. De campagneslogans verdwijnen
De afgelopen weken kwam scherp in beeld: intimidatie, bedreigingen en zelfs een verijdelde inbraak bij een verzamelcentrum. Het is heftig. Zeker voor de mensen die dit direct raakt, komt het akelig dichtbij. Bedreigingen van brandstichting richting een transportbedrijf en het partijkantoor van BBB zijn ronduit bizar. Tel daarbij de (politieke)
2024 markeert zich als een enerverend jaar. Vee&Logistiek Nederland heeft zich gepositioneerd als een betrouwbare overlegpartner en voor onze stakeholders als een belangrijke kennisleverancier. Een jaar met uitdagingen. De steeds strengere regelgeving, politieke en maatschappelijke druk en de economische onzekerheid hebben de nodige behendigheid gevraagd. Desondanks hebben we vooruitgang geboekt op een aantal belangrijke dossiers.
Op de deadline van deze column is de bestuurlijke chaos in Nederland compleet. Het toch al demissionaire kabinet is nóg demissionairder geworden: dubbel demissionair of demissionair in het kwadraat. Eerst valt het kabinet, daarna trekt een partij doodleuk al haar bewindspersonen terug. Besturen is kennelijk optioneel geworden.
Nederland zit muurvast.
Eindelijk was daar dan het bericht waar velen al zolang op wachten. Een doorbraak in het stikstofdossier. Een belangrijke stap lijkt gezet te gaan worden. En nog belangrijker, de erkenning van het Kabinet dat de regelgeving niet deugd. Na jaren vastgehouden te hebben aan een ridicule grens in het stikstofbeleid
In een tijd waarin activisme steeds vaker overgaat in concrete dreiging mag de politiek niet wegkijken. Stilte is niet neutraal, het is een keuze. Die keuze bepaalt of we een samenleving blijven waarin de rechtsstaat leidend is, of één waarin intimidatie langzaam de toon zet. Politiek moet een plek zijn
Half januari bereikte ons het verontrustende bericht uit Duitsland over een uitbraak van mond-en-klauwzeer (MKZ) bij een groep waterbuffels. Alle alarmbellen gaan direct af en iedereen staat op scherp. Voor veel mensen werkzaam in onze sector ligt de laatste MKZ-uitbraak in Nederland nog vers in het geheugen. Vanuit die situatie