Zomerhitte en verkiezingskoorts
Wie houdt het hoofd koel? De zomer heeft haar intrede gedaan. Temperaturen schieten omhoog, maar voorlopig hebben we er in de praktijk weinig last van. Menig zwembadje is opgezet, de sproeiers in de tuin en op het land draaien waar nodig en ook in onze sector weten we wel raad met hitte. De handel, transporteurs en exporteurs - allemaal nemen ze hun verantwoordelijkheid. ‘s Nachts of in de vroege ochtend aan de slag, voldoende water, ventilatie en rustmomenten voor het vee. Maatregelen tegen hittestress zijn inmiddels standaard in de veelogistieke sector. Geen loze beloftes, maar gewoon doen wat nodig is.
Nee, voor hittestress moeten we dit jaar naar politiek Den Haag. Daar lijkt bij menigeen de hitte naar het hoofd te stijgen. Met de verkiezingen op 29 oktober in het vooruitzicht heeft de verkiezingskoorts zijn intrede gedaan. De eerste broeierige beloftes en populistische uitspraken zijn een feit en de ene (proef)ballon is nog heter dan de andere. En net als bij echte hitte: veel woorden, weinig wind.
Zo komt de SP met het voorstel om de erfbelasting te verhogen naar 75 procent. Zo een absurde verhoging is niet meer dan een straf op werken, sparen en overdragen. Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die, vrijwillig, de Belastingdienst in hun testament willen opnemen als belangrijkste erfgenaam. Dat wordt met deze verhoging werkelijkheid. Of het idee om het mes in de AOW te zetten. De vanzelfsprekendheid om mensen, die hun hele leven hebben gewerkt, de rekening te laten betalen voor een overheid die het huishoudboekje niet op orde heeft.
En bij GroenLinks PvdA broeit het. Frans Timmermans krijgt het steeds warmer binnen zijn eigen partij. Het schandaal over het in het geheim subsidiëren van actiegroepen om bij het EU-parlement te lobbyen voor zijn groene plannen popt met regelmaat op. De klimaatkoers, ooit zijn paradepaardje, dreigt een splijtzwam te worden. De boerenhaat binnen de partij is nog niet bekoeld en de kiezer haakt af. Benieuwd wanneer de GroenLinks-achterban begint te snappen dat we van idealen alleen geen voedsel op het bord krijgen.
Het debat over samenwerking lijkt inmiddels op een zinderende zomersoap. Partijen buitelen over elkaar heen om te laten weten wie het met wie wil doen en wie er vooral niet mag meedoen. Partijen sluiten elkaar uit nog voor de gesprekken begonnen zijn. Ferme taal maar ondertussen schieten de mensen in het land hier helemaal niets mee op.
Wij, in de veelogistieke sector, houden het hoofd koel. Terwijl Den Haag in de zomerstand staat, blijft onze sector draaien. We blijven inzetten op dierenwelzijn, voedselzekerheid en efficiënt transport - óók als het 30 graden is. Niet omdat iemand het ons oplegt, maar omdat het hoort bij goed vakmanschap. Bij fatsoenlijk ondernemerschap.
Tegen de tijd dat de verkiezingen plaatsvinden doet de herfst haar intrede. Hopelijk geldt dat ook voor het politieke klimaat en dat de boel dan eindelijk wat afkoelt. Want mensen snakken niet naar grote woorden of spierballengedrag maar naar een realistisch beleid. Een Tweede Kamer die stopt met het verzinnen van onzinnige en eenzijdige maatregelen en in plaats daarvan kiest voor oplossingen die écht werken. Beleid dat problemen durft aan te pakken. Beleid dat begrijpt dat voedsel niet uit een app komt. Dat dierenwelzijn vraagt om logistieke vakkennis, niet om politieke slogans. En dat boeren, de handel, transporteurs en verwerkers geen probleem zijn, maar juist een cruciaal deel van de oplossing.
Zolang Den Haag nog in de hitte van de campagne zit, houden wij het hoofd koel. Maar reken maar dat we de thermostaat scherp in de gaten houden. Want als er straks een nieuw kabinet zit, willen we niet opnieuw oververhit raken van beleid dat misschien goed klinkt - maar niks doet en onze sector verder op achterstand zet.