Een heet najaar
De dagen worden korter en de temperatuur begint te dalen. De bladeren veranderen van kleur en vallen van de bomen. Hoewel het seizoen anders doet vermoeden gaan we een heet najaar tegemoet.
Ik doel met dat hete najaar natuurlijk niet op de gevolgen van de klimaatverandering. De opwarming van de aarde, de stijgende zeespiegel en het doen verdwijnen van de ijsvlakten. Veel mensen maken zich daar terecht of niet zorgen om. De klimaatverandering is in ieder geval voor onze demissionair minister voor klimaat reden om fors te investeren in het tegengaan van de opwarming van de aarde. Met een pakket aan maatregelen van maar liefst 28 miljard euro lijkt deze minister in staat om de temperatuur met 0,000036 graden te doen afnemen. 28 miljard euro opgehoest door de belastingbetaler. Natuurlijk, als we iets kunnen doen voor het klimaat moeten we dat niet nalaten. Dat is net zo bij de kwaliteit van het water, de stikstofuitstoot of het nog duurzamer produceren van ons voedsel. Als we stappen kunnen zetten moeten we dat doen. Maar wel op een manier die betaalbaar is, effectief en voor mensen en ondernemers uitvoerbaar. De 28 miljard euro scoort langs deze maatlat een zware onvoldoende.
Het hete najaar wat ons te wachten staat wordt veroorzaakt door het politieke klimaat. De verkiezingen in het vooruitzicht doen de temperaturen in het Haagse stijgen. Politieke partijen staan lijnrecht tegenover elkaar. Niet gehinderd door inhoudelijke kennis staan oneliners aan de basis van maatregelen om de wereld beter te maken. Geld speelt geen rol en het lijkt of Sinterklaas zijn intrede in de politieke arena heeft gedaan. Tijdens de algemene politieke beschouwingen werden verschillende voorstellen gedaan om het minimumloon te verhogen.
Natuurlijk een sympathiek voorstel. Maar in plaats van te zorgen dat de werkgeverslasten fink omlaag gaan, zodat mensen netto meer loon overhouden, wordt de rekening aan het bedrijfsleven gepresenteerd. In plaats van te zorgen dat werken loont, zeker als je meer gaat werken, worden de toeslagen om specifeke groepen mensen tegemoet te komen verder verhoogd. Daarmee ben je een dief van je eigen portemonnee als je meer gaat werken. Kortetermijnoplossingen en die ene quote in een landelijk dagblad prefereren boven een langetermijnvisie hoe ons sociaal-zekerheidsstelsel eruit zou moeten zien.
Zo is het ook voor onze sector. De landbouw is een complex en divers vakgebied. Het vereist kennis van bodem, diergedrag, voedingswetenschappen, technologie, economie en nog vele andere disciplines om iedereen van kwalitatief goed en betaalbaar voedsel te kunnen voorzien. Voedselzekerheid bepaal je niet alleen met de hoeveelheid landbouwgrond, het heeft direct te maken met geopolitiek en de onrust in de wereld. Zo ook de voedselveiligheid. De wijze waarop wij ons voedsel verbouwen en produceren is één. Maar we importeren nog steeds een belangrijk deel van ons voedsel en daarmee zijn de eisen elders in de wereld net zo relevant. Toch zijn er politieke partijen die zich op het landbouwdossier menen te kunnen terugtrekken in de Haagse stolp. Met een pennenstreek worden sectoren op basis van emotie gedecimeerd. De gevolgen voor onze voedselproductie, de economie en de leefomgeving van de mensen die er werken en wonen doen er niet toe.
Politieke partijen zijn vaak meesters in het charmeoffensief. Hoe verstrekkend sommige voorstellen in het verkiezingsprogramma ook zijn met beloftes en mooie woorden, proberen ze de gunst van de kiezer te winnen. Eenmaal in het zadel verandert de realiteit. Compromissen worden gesloten, daarmee verkiezingsbeloften gebroken en plannen uitgesteld. Dit maakt dat veel kiezers teleurgesteld zijn.
Terug naar de maatlat van het klimaatbeleid. Partijen die menen op basis van emotie de toekomst van onze sector te kunnen bepalen scoren net zo goed een zware onvoldoende op de eerdergenoemde maatlat. Ik heb maar een advies. Leg alle verkiezingsprogramma’s langs de maatlat en bepaal dan uw stem. Laat u niet leiden door verhitte discussies en warme woorden. Daarvoor is onze toekomst en die van onze kinderen te veel waard.