Een nieuw begin
Een nieuw jaar betekent voor veel mensen een frisse start. Niet iedereen zal de frisse start heel letterlijk genomen hebben met een traditionele nieuwjaarsduik. Maar met carbid schieten, oliebollen bakken en de champagneflessen ontkurken zal bij menigeen het nieuwe jaar zijn ingeluid. Persoonlijk zullen weer de nodige goede voornemens uitgesproken zijn. En zakelijk tijd gemaakt om terug te kijken, nieuwe doelen te stellen om in 2025 kansen te grijpen. En laat ik daar dan ook mijn wensen aan toevoegen. Ik wens jullie, zowel privé als zakelijk, alle goeds voor 2025! Veel geluk en gezondheid en een jaar vol ondernemingszin.
Bij de start van een nieuw jaar kijk ik vaak hoe een jaar geduid wordt. De Chinezen luiden eind deze maand het jaar van de Slang in. De Slang staat voor wijsheid, charme en intuïtie. Die wijsheid kunnen we wel gebruiken. De Rooms-Katholieke Kerk heeft voor 2025 een Heilig Jaar afgekondigd. Het Heilig Jaar of Jubeljaar is een oude traditie die elke 25 jaar plaatsvindt. Deze is in de Middeleeuwen ontstaan en bedoeld om schoon schip te maken en met nieuwe energie de toekomst tegemoet te gaan. Ik realiseer me dat ik de diepere betekenis van het Jubeljaar veel te kort doe, maar de bedoeling van dit religieuze evenement spreekt mij wel aan. Schoon schip maken en met nieuwe energie de toekomst tegemoet. Ik denk aan de uitdagingen waar wij als agrarische sector en als schakel in de keten van voedselproducenten voor staan.
Het beleid van de overheid is de afgelopen jaren vooral gericht op krimp van de veehouderij. Het wensdenken stond centraal en de ruimte voor innovatie bleef achter. We zien voorzichtig de koers van die enorme zeetanker veranderen. De minister heeft meer geld en ruimte voor innovatie beschikbaar gesteld. Zijn we er daarmee? Nee. Uitkoop van moderne bedrijven als gevolg van onhaalbare doelen en uitblijven van oplossingen voor PAS-melders hangen als donkere wolken boven onze sectoren. Naast innovatie zullen we schoon schip moeten maken door onhaalbare doelen te schrappen en regels in lijn te brengen met de ons omliggende landen. Laten we daarbij voor ogen houden dat we met elkaar (overheid, politiek en sectoren) de verantwoordelijkheid hebben om mensen van kwalitatief goed en betaalbaar voedsel te voorzien en voor ons eten onafhankelijk te zijn. 2025 wordt wat mij betreft dan ook het jaar van de Voedselstrategie!
Dat dit een belangrijk onderwerp is, heb ik eerder uitgesproken. De urgentie is niet minder geworden.Het kabinet waarschuwt mensen voor het ontstaan van een noodsituatie als gevolg van oorlog. Zij roept ons op om voldoende water en eten in huis te hebben zodat we de eerste dagen kunnen overleven. Het lijkt ver van ons bed maar voor de oudere generatie onder ons heel dichtbij. Eten en drinken voor een paar dagen lukt nog wel. Maar als zo’n situatie langer duurt wil je niet afhankelijk zijn van andere landen. Het is dan ook zaak dat in de nationale en Europese voedselstrategie, de voedselproductie als een belangrijk geopolitiek wapen, een plek krijgt. Temeer omdat we niet weten wat de gevolgen zijn van politieke ontwikkelingen elders in de wereld. De terugkeer van Trump in het Witte Huis wordt door een aantal deskundigen al vertaald naar 2025, het jaar van de importtarieven. Ik zal daar niet op vooruitlopen maar laat het een wake-up call zijn. Evenals de ongewisse afloop van een oorlog aan de grenzen van Europa.
Nederland, overheid en politiek: neem je verantwoordelijkheid en kom in 2025 tot een ambitieuze voedselstrategie. Een strategie die recht doet aan het voornemen van dit kabinet, namelijk voedselzekerheid. Breng regels en wetten die leiden tot onhaalbare doelen in lijn met de ons omliggende landen. Laat onze mooie sector niet verloren gaan. Het kan nog, maar dan moet die tanker snel van koers veranderen.
Helma Lodders
Voorzitter Vee&Logistiek Nederland